Ben net teruggekomen van een 5-daagse trip Buenos Aires samen met een Duits meisje, Eva, die bij Santina op bezoek is voor een maandje. Alweer 3 maanden voorbij sinds de trip Argentinië/Bolivia, dus het was weer tijd voor visumverlenging. 5 dagen daar, 4 dagen onderweg.. Maar het was absoluut de moeite waard!
Heerlijk om weer eventjes in een Europees aandoende stad rond te struinen, met een enorme winkelstraat, allerlei leuke wijkjes, van felgekleurde arbeiderswijken als La Boca tot snobistische wijken
als Recoleta (waar Evita begraven ligt op een begraafplaats vol met enorme graven, meer mini-huisjes, van rijkelui). Een erg gezellig hostal met een pooltafel waar we ons tot in nachtelijke uurtjes bevonden, 
dus bij deze daag ik iedereen uit. Ik heb mijn talent gevonden geloof ik.. ;) Ook een tango-lesje gedaan, doordat we een tango leraar leerden kennen. 
Helaas kan ik niet zeggen dat ik daarin mijn talent heb gevonden.. Maar wat een prachtige sensuele dans is het toch, gelukkig op elke straathoek van toeristische wijken te aanschouwen. Als je niet van de geijkte toeristische paden afwijkt, lijkt Buenos Aires echt een heerlijke stad om te leven, met Europese levensstandaarden. Maar schijn bedriegt.. Ik ben op bezoek geweest bij een andere partnerorganisatie van ICCO/KiA, genaamd MEDH. Deze organisatie is werkzaam in de omringende barrios van Buenos Aires, waar armoede, geweld, drugs en alcohol het leven bepalen. Ik had werkelijk geen idee, en was er best geschokt over. Wat een tegenstelling met dat rijke centrum! Ik werd hartelijk ontvangen, heb er een paar uurtjes gezeten, veel leesvoer meegekregen, en ik trof het precies dat er een groepje jongeren uit de wijken binnenkwam voor een bijeenkomst over het afgelopen filmfestival waaraan zij hebben meegewerkt. De jongeren hebben workshops gehad over hoe met een camera om te gaan, en vervolgens hebben zij filmpjes gemaakt over het leven in de barrios. Het zag er heel professioneel uit, en heel indrukwekkend om vanuit hun gezichtspunt de heftige situaties in de barrios mee te krijgen. Hiernaast zal ik nog een link plaatsen naar de video met deze filmpjes op YouTube.
MEDH richt zich verder op het veelvoorkomende geweld en misbruik van vrouwen en meisjes. Er werd me verteld dat er een periode is geweest dat er iedere twee dagen een vrouw of meisje stierf door geweld.. Vreselijk! MEDH werkt met het oog hierop veel met vrouwengroepen uit de barrios samen, die zich steeds meer organiseren. Dat vond ik leuk om te horen, want PCI doet dit ook. Een andere overeenkomst is dat MEDH en PCI vanuit dezelfde gedachtegoed lijken te werken: De vrouwen zelf weten het beste wat zij kunnen en willen voor de toekomst, beter dan iedere buitenstaander of organisatie van buitenaf, hoe professioneel ook. Organisaties, zoals MEDH of PCI, hebben 'slechts' een begeleidende en adviserende rol in de samenwerking met de vrouwengroepen op hun weg naar een beter levenssituatie.
Ja, erg indrukwekkend vond ik het.
Terug naar PCI in Filadelfia. Er was een drukke periode voorafgegaan aan de trip naar Buenos Aires. Zoals ik eerder al genoemd heb is er een vanwege de droogte een noodsituatie ontstaan in de comunidades. Inmiddels heeft de regering een bedrag van ongeveer 3,3 miljoen euro vrijgemaakt voor de inheemse bevolking in de Chaco, om duurzame oplossingen te vinden en deze noodsituatie het hoofd te bieden. Helaas is het in Paraguay ten eerste altijd maar afwachten of de belofte waargemaakt gaat worden, en ten tweede hoe dit geld dan daadwerkelijk bij de gedupeerden terechtkomt. Geld raakt immers vaak verloren onderweg.. Hier ligt dus een flinke taak voor de ngo's. Het geld zal verspreid worden via departementale instanties, dus ngo's moeten de banden aanhalen met deze instanties om de comunidades op de kaart te zetten, en te zorgen dat het geld of daarmee betaalde projecten goed gekanaliseerd worden. Erg interessant om dit van dichtbij mee te maken. Sowieso is de droogte een hot item hier in heel de Chaco, ook onder de menno's. Iedereen is namelijk de dupe van de droogte, en ook Filadelfia gaat waarschijnlijk een lastige winterperiode tegemoet, met slecht en duur water om van te leven. Om ook iets nuttigs te doen heb ik een artikeltje geschreven en geprobeerd het te slijten aan o.a. noticias.nl (informatievoorziening Latijns-Amerika). Ach, het proberen waard, met de hoop dat ze op hun minst aandacht willen geven aan deze noodsituatie op hun website.
Verder heb ik de derde bulletin eindelijk afgerond. Ik vind het nog altijd heel erg leuk om te doen, omdat ik er mijn ei in kwijt kan, waarbij ik dan onderwerpen uitpluis waar ik zelf meer van wil weten, of e.e.a. combineer met studie kennis. Leuk, maar al met al heb ik nog altijd het gevoel dat ik het meer voor mezelf doe, dan voor PCI. Om dat in balans te brengen ben ik nu eindelijk écht begonnen met de inhoud voor de nieuwe website. Echt een flinke uitdaging, wat ook veel onderzoek vergt, en dus tijd. We zullen zien hoe ver ik kom. Daarnaast ben ik begonnen aan een heuse digitale cursus van een instituut in Lima: Sociaal Management in Ontwikkelingswerk (vrij vertaald). In principe duurt de cursus 6 maanden, wanneer je 8 uur per week studeert. Natuurlijk probeer ik het sneller te doen, maar dat valt nog niet mee.. Ook een hele flinke uitdaging in ieder geval, maar erg nuttig om de link te maken tussen de theorie van mn studie, en de praktijk in een NGO. Bovendien leer ik beter formuleren in het spaans, zodat ik iets meer werktechnische termen kan toevoegen aan mijn toch altijd nog een beetje baby-spaans. Inmiddels zijn ook een aantal collega's begonnen aan deze cursus.
Tevens hebben we ook een paar dagen bezoek gehad van onze contactpersoon van ICCO/KiA vanuit Nederland: Huub Wieringa, waarbij ik ook een middag ingeroosterd was om met hem te spreken. Sowieso weer even fijn om Nederlands te spreken. Verder hebben we een heel nuttig gesprek gehad, ook over mijn toekomstwensen. Het heeft me een hoop nadenkwerk gegeven, en er zijn in ieder geval mogelijkheden om terug te komen in de Gran Chaco. In het kader daarvan gebruik ik deze laatste 3 maanden nog om wat organisaties te bezoeken hier. Maar verder ga ik toch eerst lekker even terug naar Nederland om rustig na te denken over wat ik wil.
Nou, dan zijn jullie weer een beetje op de hoogte zo. Op het moment heb ik trouwens twee Nederlandse meisjes op bezoek, die ik in de bus terug naar Filadelfia (of all places!) ontmoette! Erg gezellig, ze zijn twee nachten gebleven, maar vertrekken vanavond helaas weer. Tja, langer dan twee dagen kan ik mensen hier nu eenmaal niet vasthouden.. ;)
Saludos y besos desde el Chaco!
