'lastige' indianen

De laatste maand ingegaan! Ongelofelijk, wat is dat snel gegaan! Maar een beetje heimwee heb ik inmiddels wel, dat geef ik eerlijk toe.

Het is hartje winter in de Chaco, en koud! Na maandenlang in 40 graden te hebben geleefd, is het behoorlijk wennen. Met slecht geisoleerde huizen en zonder verwarming is de binnentemperatuur gelijk aan de buitentemperatuur: een graadje of 10 à 15. Ik slaap onder vier dekens, en draag de paar lamawollen truien en beenwarmers die ik eerder in Bolivia gekocht heb. Deze kou hier in de Chaco duurt zo'n 2 maanden, en je ziet dan ook aan mensen dat ze tijdelijke oplossingen aan warme kleding dragen: teenslippers met sokken bijvoorbeeld.

Om het warm te krijgen heb ik dus eindelijk mijn flitsende sportschoenen onder de spinnewebben vandaan gehaald, en ben enthousiast begonnen met een beginners-hardloopschema. Dat, samen met de paardrijlessen, geeft me zo ongeveer dagelijks spierpijn, wat wel wat zegt over mijn conditie.

Een tijdje geleden heb ik me ingeschreven als CouchSurfer, een internationaal netwerk van reizigers die ofwel zelf rondreizen en bij lokale couchsurfers overnachten, ofwel zelf als lokale couchsurfer reizigers een bank of bed aanbieden voor overnachting. Ik doe dus dit laatste. Ik wist dat veel reizigers Filadelfia aandoen voor een dagje, omdat het op de route ligt van Brazilië naar Bolivia. Dus bedacht ik me, ik kan reizigers een bed aanbieden, en op die manier nog even wat mensen ontmoeten.
En het werkt als een trein! Wist niet dat het CS-netwerk zo groot was! Heb wekelijks reacties, en moet zelfs selectief zijn! Heb natuurlijk ook geen concurrentie hier.. Tot nu toe heeft me dit alleen maar leuke ervaringen opgeleverd en ik hoor hetzelfde van mijn bezoekers. Absoluut een goed initiatief, dat Couchsurfen. Dus, als je lowbudget wilt rondreizen en graag met lokale bevolking in contact komt, waar dan ook ter wereld, schrijf je gratis in op http://www.couchsurfing.com

Hier bij PCI gaat het ook allemaal z'n gangetje. Mijn collega's zitten op het moment weer in het veld, voor een bijeenkomst tussen de vrouwen van de comunidades. Het heeft tussendoor twee keer geregend, niet voldoende om de noodsituatie op te lossen, maar wel even voor de gemoedsrust; er is weer wat drinkwater.
Onlangs is een van mijn collega's samen met de leden van de indiaanse commissie (die opgezet is vanwege de noodsituatie en de comunidades vertegenwoordigd richting instanties) op pad gegaan om verschillende instanties en organisaties te bezoeken. Mijn collega kwam helemaal geshockeerd terug! Ze was nog nooit zo direct getuige geweest van de discriminatie waar de inheemse bevolking onder lijdt! Onder andere de nationale noodhulpinstantie Secretaría Emergencia Nacional (SEN) die een project heeft opgesteld met geld vanuit de regering om de inheemse comunidades te voorzien van voedselpakketten en drinkwater, wilde simpelweg niet praten met de indiaanse commissie. Ze spraken alleen met mijn collega (als niet-indiaanse), en ook dat op een hele arrogante manier, de indianen waren lucht voor hen. De noodhulp was kennelijk al lang in gang gezet, terwijl niet een van de comunidades daar iets van heeft gezien. Maar er werd te kennen gegeven dat er ook niks meer veranderd kon worden, dus met andere woorden: Ga naar huis, en wacht daar af als zielig slachtoffertje. En ondertussen blaast SEN hoog van de toren over haar samenwerking met de indianen.

Een ander bezoek laat ook duidelijk de welig tierende corruptie in dit land zien: Het bezoek aan de departementale instantie waaronder 'onze' comunidades vallen. Met veel moeite werd de commissie uiteindelijk te woord gestaan, maar ook op een totaal arrogante manier, nadat mijn collega uitgelegd had wat het doel van hun bezoek was, en dat er tot nu toe nog steeds geen hulp verschenen was.
"Ja, jij daar (de functionaris wijzend op een van de indiaanse commissieleden), sta eens op, en zeg me dan tot welke comunidad je behoort." De man antwoordde dat hij de leider is van comunidad La Palmera. Direct daarop reageerde de functionaris dat zij geen hulp bieden aan La Palmera omdat die comunidad betrokken is bij de illegale houtkapindustrie.. Toen wees de leider van La Palmera op twee andere mannen behorende tot de instantie: "Die twee mannen ken ik, en zij kennen mij. Zij komen wekelijks langs om het gekapte hout op te kopen."
Deze departementale instantie zit zelf tot over zijn oren in de houtkapindustrie, en gebruikt diezelfde industrie nu heel hypocriet als smoes om deze comunidad geen hulp te bieden! De instantie is hoogstwaarschijnlijk zelfs de grootste afnemer, en creërt de situatie zo, dat de comunidad geen andere uitweg ziet dan mee te doen in de houtkap om te kunnen overleven. Ook mijn collega herkende een van die mannen.

Toen ik later vroeg aan mijn collega hoe de indiaanse commissie zich voelde op de terugweg, antwoordde ze dat zijzelf er veel meer van onder de indruk was, dan de commissie. De indianen zijn dit immers gewend. Al jaren, decennia, eeuwen proberen ze te praten, te samenwerken met instanties bij plannen die hen aangaan, maar ze worden altijd vermeden en weggestuurd, soms zelfs hardhandig. Voor de buitenwereld worden er af en toe projecten in gang gezet, maar daar moeten de indianen dan ook maar blij mee zijn, hun mond houden, en afwachten. Terwijl de indianen allang weten dat die projecten zelden echt hulp bieden aan de mensen die het het hardst nodig hebben. De projecten zijn gebaseerd op verkeerde informatie/data, worden verricht door mensen die zich niet betrokken voelen bij noodhulp en doelgroep, én er is nauwelijks sprake van samenwerking met de doelgroep.

Tja, what can I say, men houdt nu eenmaal niet van indianen. Ze zijn een overlast. Alleen handig om af en toe te gebruiken voor politieke doeleinden.